Nerede dost bildiklerim.
Nerede þu benim dost bildiklerim,
Ne gelen ne giden var dostlarýmdan,
Gün olur, gelecek bir dost gözlerim,
Gelmez de ölenler geçer aklýmdan.
Beraber içerdik, suyla kahveyi,
Gün geçmez birlikte, kýrdýk þiþeyi,
Þimdi de ne dost var ne de baþkasý,
Yenildik zamana, verdik kaleyi.
Yanarým aðlarým, þimdi geçmiþe,
Dost deyip dururken, düþtük ateþe,
Kavrulduk kül olduk, þimdi ateþten,
Ne arar yüzümde, gülecek neþe.
Bir zaman bir dost beni sormuþlar,
Bir selam yollarsak, doyar sanmýþlar,
Bir selam býrakýp, dönmüþler yoldan,
Eskiler yeniler, zamana uymuþlar,
Güvenme dostuna bakar postuna,
Postun’ da eskiyse, varmaz yanýna,
Dost denen bir eldir güvenme sakýn,
Sözlerim doðrudur, gel sok aklýna.
A.Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.