SEVİLMEZ Mİ HİÇ?
Cýcýl cývýl öten kuþla birlikte
Aðaçtaki yaprak, sevilmez mi hiç?
Bize rýzýk veren Hak’kýn emriyle
O kapkara toprak, sevilmez mi hiç?
Ýnsanda olmalý elbette emel
Olmadan olur mu binâda temel?
Kulluðun gereði; îmanla, amel
Herkes için gerek, sevilmez mi hiç?
Herþeyi yaradan öyle Bir Bir ki
O, gönüle n’olur; sen de bir gir ki
Yeryüzünde, aþktan gayrý ne var ki
Sevgi dolu yürek, sevilmez mi hiç?
Heyecan baþladý âniden kanda
Çok þeyler deðiþti cânân da, canda
Mîraç’a götüren hem de bir anda
Hýzdan hýzlý Burak, sevilmez mi hiç?
Damarýnda olan kaný akýtan
Þehidimden, hem gâzimden sen utan
Üzerinde ezânýmý okutan
Vatan/millet, bayrak; sevilmez mi hiç…?
17/11/’14
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.