Bir Sen Yoktun

Hiç bu kadar yorulmamýþtým
bu gece yüreðimi arþa býrakýp
kirpiklerimi de yýldýzlara çaktým.
Þahlandý bulutlar,
sarsýla sarsýla hýçkýrýyor.

Ýnci gibi ýþýldýyor yýldýzlar ayýn etrafýnda
belli ki bekleyiþte ben gibi onlar da …

Yaðmurun sesinden
bir baþka ahenge boyandý gözlerim,
cenazesi kýlýnmýþ duygularýn
mihrabýnda hüzünlerim.

Bu serin ve ýslak gecede
bata çýka yürüyorum sokaklarda,
yüzüme gözümdeki bulutlarýn gölgesi sinmiþ

Titriyor dudaklarým
kirpiðim, kaþým buz tutmuþ
iki büklümüm yaðmur altýnda.
Islanmýþ nefesimle
kekremsi acýlar yutkunuyorum
boðulurcasýna hýçkýrýklara.

Soluk soluða bekledik sabahý
yüreðimde sevdan,dilimde adýn...

Þehir uykusuz,ben uykusuz odaklandýk duraða
aklýmýz merakta,gözlerimiz yolda...

Son otobüste kalktý þafakta
havalandý birer birer kuþlar buz tutmuþ saçakta
yaðmur durdu,fýrtýnalar da dindi
bir sen yoktun durakta...

Mehmet Zafer
Sosyal Medyada Paylaşın: