geri dönülmez... ardýnda kalsa da ömrüm dönemezsin! gidiþin en iyi yansýtýcýsýydý sadakatinin aynalara benden çok sen güvenirdin; oysa hep görmek istediklerimdi aynadaki yansýmam bu yüzden hep gülerdi gözlerim.
penceredeyse gözlerim her geceden sabaha seni beklediðimden deðil; istemem dönmeni bilesin ben olsaydým dönmezdim! güneþ doðmadan uyuyamýyorum artýk bir umut lazým bana, küçük bir ýþýk aradýðým bu... karanlýksa eðer gidiþin aydýnlatmaz dönüþün... bilemezsin artýk ne güzeldir güneþin yeniden doðuþu ayný yerden doðurmuþtuk günü defalarca o bizim çocuðumuzdu... sanma öksüz kaldýk sanma sensiz kaldýk sen gidince sessiz kaldýk; ayný þarkýyý söylüyor yine kuþlar gün dinliyor, ben dinliyorum. ara sýra yaðmur yaðýyor susuyor kuþlar sonra sen ölüyorsun...
yaðýyor, yaðýyor, yaðýyor... her damlayla içine çekiyor toprak beni sen eriyorsun. her gün biraz daha gidiyorsun her gün aðýr adýmlarla...
yola bakýyorsam gece boyu dönmeni beklediðimden deðil! seni alýp götürdükleri o sabah ayazýný... geceden kalmýþtýk gün doðacaktý yine kuþlar baþlamýþtý çoktan þarkýya ’ayrýlýk þarkýsý’ný söylüyordu ilkay akkaya; sen ölüyordun yaðmur yaðýyordu susmuþtu kuþlar çoktan; ’þimdi son kez evindesin uyu sevdiðim’ yüreðim dayanmadý bu kez bu þarkýya oysa sen ne çok severdin söylerdik; kýskanýrdý duysa sesimizi ilkay...
o sabah gelmiþti annen kýrkbeþ yýlýn hüznünü sýrtýna alýp öyle büklüm büklüm öyle ana ana! gidivermiþtin gencecik ’ne’ttin kýzým uyan uyan kýzým sen misin uyuyan! ’
eðer hala yoldaysa gözlerim dönüþünü beklediðimden deðil; ben olsaydým dönmezdim.
Ufuk Bayraktar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dr. Ufuk Bayraktar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.