Eþyalar düzensizce savrulmuþ salonun her yerine, Tuz buz olmuþ bir vazo duruyor duvarýn dibinde. Çatlamýþ akvaryumdan sýzan su senin hediye ettiðin küçük balýðý öldürmeye yetmese bile Sabahý çýkaracak kadar ömür býrakmadýk sevgimize.
Uyandým.. Geceden kalma günaha girmenin azmiyle sýçradým yataktan Alarm bile uyanmamýþ Her sabah olduðu gibi seni söylememiþti
Kalktým.. Öldürdüðüm seni kutlamanýn esaretiyle oturdum yataða Cesedin hala sýcak Fazla uzaða gitmiþ olamazsýn Kalbimin tam orta yerine topraklar serpiþtirdim Ve kýrmýzý karanfiller býraktým gülüþlerine..
Özledim.. Hasret denizinde kalmýþ balýðýn hüznüyle yazdým satýrlarý Kurumaya mesken tutmuþ bir akvaryum kadarým þimdi Tüm pullarým dökülmüþ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Devran BEŞİKÇİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.