herkes kendi görüntüsünün yansýmasýný taþýr sonsuzlukta ve herkesin görüntüsü bir yansýmadýr boþlukta kimse bilmez ama bu da bir yalnýzlýktýr ve yalnýzlýk iç içe geçmiþ halidir suskunluðumuzun.
deniz ve toprakla kesiþen yüzümün kývrýmlarýdýr beni bir güle meyleden bazen bir uzaklýðýn getirdiði ses kadar düþündürücü bazen de hiç düþünmediðimiz hazlarýmýz kadar ürkütücü ses bunlar diyorum kendi kendime ses, yalnýzca ses.
aslýnda herkeste gizliden bir süveyda var kelimeleri nereye koydumsa durmadýlar acý duydum, acý gördüm herkeste.
ne çok insan sesidir bu kalabalýk içimizde dolaþan bir Füruð yalnýzlýðý yüzümüzde Werther çiziði bir eda.
ve insan bir kelime oyunudur varla yok arasýnda herkes acýlarý kadar özgürdür unuttuðu kadar esir.
meriç aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meriç Aydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.