Mutsuz bir güne, çivi çakarken Usunun derinliklerinde bocalarsýn Gecenin görünmeyen halüsinasyonlarý Volta atmaya baþlar zifiri dehlizlerde...
Odanýn dört duvar arasýndan Pencereye yönelirsin Çaresiz öylece seyredersin yoldan geçenleri Sokak lambalarý geceyi aydýnlatýrken Bir yanýn hep karanlýkta kalýr...
El ayak çekilince Serseri sokaklarýn bile Senden farký kalmaz Yalnýzlýðýn dibine vururken Gözlerin kapanýr usulca Umutsuz hayaller yerini alýr...
Yýrtýk bir ömür zihnini kuþatýr Bir sus takýlýr diline yutkunursun Kelimeler düðümlenir boðazýnda Dilin susmasýna susar da Ya yüreðin..!
Gönlüne sözün geçmez Haydi toparlan gidelim, diyemezsin Paramparça olan bir yürek Ne derece toparlanabilir ki...
Uykusuz geçen Her gecenin ardýndan Biraz daha asileþir ruhun Yaþama sebebin ne olabilirdi Ki, Neye el atsan kimi sevsen Yine ayný olacak korkusu yaþamaktý Hayat çok hýrçýn davranmýþtý Sen ki sýrtýnda taþýmýþtýn onca acýyý Kendi hamalýn olmuþtun ...
Hayatýn izbe sokaklarýnda Biraz daha yok olursun Yaþama savaþý verirsin Hayata tutunmak için çabalarsýn, Gün geceye, gece güne gebe kalýrken Sende umutlarýný gözyaþlarýnla sularsýn Yeni umutlar filizlensin diye...
N@ZLI HÜZÜNYILDIZI Sosyal Medyada Paylaşın:
nazlı hüzünyıldızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.