… MAVÝ SARSAK BÝR MARTI …
Geceydi
Aylardan Kasým’dý
Karanlýðýn ýsýran yalnýzlýðýnda tek baþýmayým odamda
Bir koca mum yakýp
Söndürdüm bütün ýþýklarýný zamanýn
Þimdi dumaný tütüyor tütsülenen yüreðimin
Bir ud’un ezgisinde telli-duvaklý bir gelin aðlýyor rimeli akmýþ
Caný çýksýn bu þarkýlarýn
Caný…
Kalbe akan o nâif sevdalar nerde ?
Ay teðet geçiyor tövbelerime
Karanlýklar bayram ediyor
Mavi sarsak bir martý konuyor omzuma
Zamanýn kapýsýna uzanýyor sersemliðim
Ah keþke þimdi bir yazarýn þiirinde hayat bulsa özlemim
Bir kahverenkli göz, mavi hülyalarýna alsa beni
O vâkit dokunsa açýlýr tülleri mavi yalnýzlýðýmýn
Bir bir eksilir kalabalýklýðým kendime
“senden âzâde yok kimsem”
Diyen ruhum dinçleþir aynalarda
…
Anýlarým titriyor yanan mumda
Düþlerim yavaþ yavaþ aralanýyor zihnimde
Hüzün sarýp sarmalýyor bedenimi
Mumun gölgesiyle çoðalýyoruz duvarda
Ruhum çatlayacak neredeyse
Nefes alamýyorum
Kapýnýn düþük eþiðinden sýzýveriyorum usulca dýþarýya
Tenha bir köþeye kaçýp,anýlarýmý kusuyorum
Ucu açýk zamana teslim ediyorum tenimi
Bilinmedik sokaklardan geçiyorum
Yalnýzlýðým eksiltiyor beni
Gözbebeklerimde gülümsüyor kimsesizliðim
Bir ses gibi yankýsýndayým suskun sevdamýn
…
Ah keþke þimdi bir yazarýn þiirinde hayat bulsa özlemim
Bir kahverenkli göz, mavi hülyalarýna alsa beni
Ve mavi sarsak bir martý konsa omzuma
süleyman altunbaþ...bafra...23:46...12/11/2014