Ah sancýlý kalbim! aðrýlarýn gecenin kabuðunda gizlense de
Sevdaný belli ediyorsun gönül sahibine
Meyletme! böylesine yanan kalbinin sýzýlarýný unutupta ,
aklýnýn ücrasýnda gezinen fikirlere.
Bilmez misin ki;
Senin zikrinin en güzel hâli gizli tutmaktýr yürektekini.
Ve bilirsin içindeki kývýlcýmý oraya yerleþtireni..
Ah yaþlý gözlerim! biliyorum vakitsizdi içindeki hüzün taneleri
Söyleyemediðin sözlerin aðýtý dolup akýyordu yanaklarýna
Bir gün daha görmek için o gün yaþadýðýna þükrediyordun.
Seni canýn ayakta tutuyordu, belki mutsuz belki umutlu
Ne olursa olsun o canýn içinde bir can daha vardý biliyordun.
Gözlerinin önündeki hayâlinde deðiþmeyen bir nefesti
Ve biliyorsun ki, o nefesin bir gün muhakkak gerçekleþeceðini..
Ah sükûta bürünmüþ dilim damaðým!
Sen susmayý sadece bir eylem sanýyorsun.
Oysaki nice sözlerim vardý çýðlýk çýðlýk sustuðum
Ne kelâmlar gizledim sinemde sayfalarca yazdýðým..
Hepsi bir kaðýda toplanmýþ, sitemlerini yüzüme vurur gibiydiler.
Buna raðmen çýðlýk atarak susmayý öðrendim.
Sýrf bu yüzden sevmek iþkence gibi gelirdi bazen
Ve ben buna raðmen, sadece kendime de olsa seni sevdim diyebildim.
Tuðba Bal
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.