O gün seni çok bekledim.
Bir merhabaný yada günaydýn demeni.
Buðulu camdan izledim gidiþini,
Her sabah olduðu gibi.
Arkana bakmýyordun,
Baþýn önünde ilerliyor seni seviyordum.
Her halini sevdiðim gibi,
En çokta bu halini seviyordum.
O gün seni çok bekledim.
Yine camdaydým hayallere dalmýþ,
Unutmuþtum ocaktaki yemeði.
Her yer daha daðýnýk,
Her yer daha tozluydu annemin tabiriyle.
Ýçimse aksine tertemiz
Ve huzur kokuyordu bekleyiþlerimle.
O gün seni çok bekledim.
Hatta bir ara sýrf seni yazdýðým defterime
Güzel notlar yazdým.
Seni bugün gördüðümü,
Saatini dakikasýný tarihini
Ve bekleyiþimin kýrýntýlarýný.
Her þey o kadar güzeldi ki
Bir an bozulacak diye korkuya kapýldým,
Sonra attým üzerimden tüm korkuyu
Ve o aný yaþamak istedim.
O gün seni çok bekledim.
Hiç olmadýðý kadar;
Hayatý umursamadýðým,
Annemi duymadýðým,
Yemek bile yiyemediðim kadar.
Annem hastalandýðýmý bile düþündü, endiþelendi.
Ama onu sakinleþtirmeyi baþardým.
Gözüm hala buðulu camda
Senin gelmeni bekliyor
Gideli beþ saat kadar zaman geçti,
Endiþeleniyorum.
Hiç bu kadar uzun dýþarýda kalmamýþtýn.
En fazla dört saatti
Ve onda çok korkmuþtum.
Hatta o zaman da iyi þeyler olmadý,
hastanedeydin.
Sen dýþarý çýkmayý sevmezdin.
Telefonda konuþurken duymuþtum.
O gün seni çok bekledim.
Ve artýk çok endiþeleniyorum.
Acaba baþýna bir þey mi geldi
diye düþünmeden edemiyorum.
Ya yine hastanedeysen?
Hayýr gelene kadar bekleyeceðim.
Ama korkuyorum
Hislerim bana iyi þeyler söylemiyor.
O gün seni çok bekledim.
Hava iyice karardý,
Öyle hayaller kurdum ki
Birini senin yürüyüþüne benzettim.
Bir an için mutlu oldum.
Sonra geçti.
Sabah çýktýðýn yola
Akþam dön diye yalvarýyorum artýk.
Yalnýz olsam hüngür hüngür aðlardým.
Aðlayamýyorum korkuyorum.
Kalbim hiç bu kadar hýzlý atmamýþtý.
O gün seni çok bekledim.
Annemin kapýdan
’iyi geceler biz yatýyoruz’ dediðini duydum.
Artýk saat uyku vaktiydi
ve endiþelerimin yerini büyük bir korku aldý.
Ya kaçýrdýysam,
Bir anlýk dalgýnlýðýmda geldiyse diye düþündüm.
Ama sonra yanýldýðýmý anladým.
Çünkü gelse muhakkak anlardým.
Gürültüsü hiç yoktu.
En çok þikayet olunan insandý,
ama þimdi hiç ses yoktu gelmemiþti.
O gün seni çok bekledim.
Sabaha kadar yarý uyanýk,
Yarý yorgun bir þekilde aðladým ve yalvardým.
Gelmeni istedim.
Önceden sevmeni istiyordum
Þimdi yeter ki gelsin
Sevmese de olur diye yalvarýyorum.
Ve ertesi gün cesaretimi toplayýp
Seni sormaya karar verdim.
O gün seni çok bekledim.
Sabah olduðunda kimse aðlamadýðýmý anlamasýn diye
Yüzüme maske yaptým.
Herkes evden çýktýðýnda yüzümü yýkayýp
Hemen karþý dairedeki yaþlý teyzeye soracaktým.
Ve nihayet kapýsýný çaldým.
Ýçimden hala dua ediyordum.
O gün seni çok bekledim.
Kapýyý açan teyze bana gülümsedi.
Önce halini hatrýný sordum.
Sabýrla konuþmasý bitince,
Hemen aklýmda kurduðum soruyu yönelttim
- ’Teyzeciðim, karþý dairenizdeki beye ulaþamadým
herhalde evde deðil benim ona borcum vardý da
nerede olduðunu biliyor musunuz? ’
Aðzýndan çýkan cümleyi pür dikkat dinliyordum.
- ’Þey evet evladým dün buradan ayrýldý
ve bir daha gelmeyeceðini söyledi,
neden diye sorduðumda
öyle olmasý gerektiðini söyledi
ve benden helallik istedi.’
Baþýmdan kaynar sular boþalmýþ gibi oldu,
Öylece donup kaldým.
Beni gören yaþlý teyze
- ’Üzülme evladým senin ona borcun yok.
Yoksa bana aþaðýdaki genç kýz benden borç almýþtý
ve bana vermeyi unuttu,
bende bu yüzden sýkýntý çektim,
Belli ki o da sýkýntýda.
bunu ödemesini istemediðim için buralardan gidiyorum, der miydi?
Yani anlayacaðýn sen bu borcu unut
zaten delikanlý bunun için gitmiþ,
seni zor durumda býrakmak istemiyor. ’
Oradan hýzla uzaklaþtým.
Bu sefer gözyaþlarýmýn akmasýna müsaade ettim.
O gün seni çok bekledim, gelmedin.
Ve hala ilk günkü gibi bekliyorum..
.
Tuðba Bal
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.