Çıkmaz Sokaklar
Karanlýk sokaklardan geçerdim
Sana giden yollarým ýssýz ve dardý
En önemliside sana çýkmazdý
.. S o ð u k t u sokaklar
Sevgin kabaným olurdu ýsýnmaya
Ses çýkarmadan yürürdüm,
Belli etmeden varlýðýmý..
Ýlerledikçe her adýmýmda,
Iþýklarý sönen evler vardý..
Gökyüzü sitem eder gibiydi yalnýzlýðýma,
Parlamýyordu yýldýzlar..
Bir belirti olur diye bekliyordum
Korkularýmý karþýma alarak..
Korkularýmla yüzleþme cesaretini ise bulamýyordum
Sadece ’sen’ deyip baþlatýyordum susma eylemini
Çarelerim çaresizdi..
Ýçimdeki sýkýntýlarla boðuþup dururdum
Bulamazdým hiçbir teselli..
Dedim ya bi belirti olsa,
Dinecekti yürek sýzým..
Ferahlayacaktý içimin yangýnlarý,
Su olup söndürecekti alevimi..
G ö z y a þ l a r ý m vardý sadece
Ama o yangýnýmý daha da azdýrdý
Yüreðime damladýkça yaþlar,
Kavurdular bedenimi..
Kapalýydý herþey sana gelen tüm yollar
Çýkmaz sokaklarda bile yürütmediler beni
Olduðum yerde çakýlýp düþtüm sensizliðe
Yüreðime taþ attýlar
Dokunmayýn dedim orda yâr’im var
Býrakýn gideyim dedim býrakmadýlar
Tuttular beni sen’sizce
Yalnýzlýðýn kuyusuna attýlar
Gizlice vede her gece !
’Tuðßa ßaL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.