Günaydýn anne,
Bu gün doðum günün biliyor musun?
Erkenden kalkmýþsýn diye odana geldim,
Ellerimle piþirdim çayýný,
Sýcak tutar içini,odan soðuk ve sessiz anne,
Yataðýnda hiç bozulmamýþ sanki,
Yastýðýn tozlanmýþ,yorganýn buz gibi,
Baþucunda yarým dolu bardaðýn,
Halýnýn üzerinde kahve rengi terliklerin,
Duruyor ama sen yoksun,
Neredesin þaþýrtma beni anne?
Çýk ortaya saçlarýný okþadýðýn kýzýn gelmiþ,
Ellerim titriyor bardaklar devriliyor,
Baþým dönüyor anne.
Kapýnýn önünde ayakkabýlarýn hani?
Yoksa hiç gelmedin mi evine anne,
Oysa bugün doðum günün bilmiyor musun?
Habersiz çekip gidilir mi insan ?
Bizim gelemeyeceðimiz yerlere,
Yanaklarýma buse kondurmadan gitmezdin,
Hele doðum gününde veda etmezdin,
Ne oldu anne ?
Vedaya bile fýrsatýn mý kalmadý ?
Buna bir türlü aklým almadý,
Ayrýlýk zincirini boynuma dolama,
ANNE
Yýldýz Özcan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.