yýkýk duvar ardýnda
taþ kesmiþ bir að örülür kemikten
titreyen soluðun ardýnda
ýrzýna geçilmiþtir gözler
gecenin ayazý artýyor
küflenen umutlarým
ana göðsü gibi sýcak
büzüldüm tan vakti
bir zamanlar
gökyüzüne uzanýrdým
þimdi ise
yüzü olmayan gülüþ gibiyim
gittikçe daha yalnýz olmak için
deðer mi bunca yalnýzlýk
böyle ýssýz meydan
kaldýrýmlarý dinler yalnýzca
kimi vakit körkütük olan geceler
bir boþ göz
kesik bir çýðlýk yüklenir
turuncu sabaha
bir ayýba son verir gibi
boþ bir sözden ayrýmsýz olacak gözlerin
saçma bir alýþkanlýk gibi
ölüm dileyecek sözlerin
bir zamanlar
kýyýsýz bir denizdim
þimdi ise
gövdesi olmayan bir yük gibiyim
akþamýn yaslý karanlýðýna deðer mi
þiirlerimin beyaz sürüsü
kimse üzmedi sen kadar
acýya salýp gidenler bile...
"okþayýp býrakanlar bile"
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.