Bir þiirin içinde rastladým O’na
Cümlelerin , cümlesinden kaçmaya çalýþan
Yüklem rolünü üstlenmiþti
Ve aslýnda
Gizli bir özne olduðundan habersizdi
Þiir olmaya çalýþýyordu þair iken
Hep diyordum
Herkes þair olur ama
Herkes þiir olamaz diye
Anlamýyordu beni...
Göðün rengiyle oynadýlar
Ve yüreðimizin dokularýyla
Kör baktý kulaklarýmýz
Saðýrlýðýna göz çukurlarýmýzýn
Yani aðzýmýn içinde kokan
Menekþe tarlasýndan habersizdi çocuklar
Ve sürrealist manþetlerde geçiyordu eþkalim
Kuþ sektiriyordum parmaklarýmda
Saçlarýmda gizlerken en tutkulu aþklarý
Ciðerlerimiz rutin olarak ölüm soluyormuþ
Öyle diyorlar
Ne çýkar?
Ölümden korksaydýk doðmazdýk ki!
Hem yaþamýn mütemadiyen öykünmesi ölüme
Hep bundan deðil mi?
Þimdi dayayýp sýrtýmý bir duvara
Uzun uzun bakmak istiyorum sana
Kýsacýk bir çarpýlma anýndan mütevellit bu hikayeyi
Sloganlar halinde yazacaðým sonra duvara
Ve sen sevdiðim
Hep bir slogan olarak kal
Kýsa, etkili ve unutulmaz…
Oysa biliyorsun
Her sloganýn uzun bir hikayesi vardýr ardýnda
Ben o hikaye olacaðým
Ve uzun uzun yazacaðým bizi
Doðduk
Yaþýyoruz
Ve ölmeyeceðiz…
12:00/12.11.2014/Sev_tap
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.