tilki üzüme yalanr durur eriþemeyince aman be bu koruk dermiþ ya
ne bilsin ki boþu boþuna..
seni masum kanatlý bir peri gibi gördüm ben boþu boþuna
nedense hep görkemlerdeydi endam
tutamadým bir türlü ensenden sanki sen hece heceydin
daðýlýyordun yaklaþamadan
belki de uyandýrýlamaz bir geceydin
oysa ki bir matem tablosuydu çizdiðin
ilk baþtan beri ben özlemlerle kurudum yaprak yaprak
ve neslinin görkeminin þahikasýn da iken yakalanmýþtým sana
þekilden þekle soktun beni çarpýtarak
kamaþýnca gözlerim ben özüme yükledim seni hülyalarým da
ve hep nefes nefese kaldým ya ben o noktalar da
bilmedim ki her þey de boþu boþuna
özde hep özlem kavruldu yürek atýþlarýn da müphem
ve hasreti yaðdýrýp durdun cývýtarak kem gözlerinden
sabýrlar hazýrlýyordum çýlgýnlýklara kendimi
doðrusu son sözlerini bile duyamadým o þuh halinden
ki ilk sözlerini de hatýrlayabileyim
gözlerinin frekansýydý aslýn da beni böyle çarpýk çurpuk yapan
bir sigaralýk zaman birimin de yanýp kül olmuþtum o anda
duman duman tozutuyordum hovardaca o ipek saçlarýn da
dudaklarýnýn titreþimiydi o beni yerden yere vuran
o sendin iþte bir anda çarpýþta býrakýp da kaçan
düþtüm iþte ne bileyim ki boþu boþuna
hani sen her zaman da hep benim içimdeydin ya
ondandýr hep içerim ben sensizliði mi kana kana
ondandýr taþ basýþým hasretle kalbime yana yana
bilmem neden ki gözlerimden hiç uçamaz hayali kavuþamadýðýmýn
her yöne yol geçen haný gibiydi gönlün
bir bu gönle mi ulaþamadýn
yalanlarýn hep derinliðini mi piþirdim acaba içimde
gerçek su yüzüne çýkýþta benliðimi incitmesin diye
bir ikilemin parçasý gibiydik ikimiz
su ve ateþ
sudan uzak dururdun dönmemek için çamura
yükselmek için bende beklerdim gökleri buhar olup da
hayali bile güzel yaðmur gibi yaðmak çoraða
ve seni bir damla da olsa ýslatmak ihtimali olsa da
meðer ki her dem akmýþým boþu boþuna
kulpu kýrýk testi gibi tutulamadý gitti sol yaným
son dediðin de bilmece gibiydi çözemedim
hiç kendi özünü gören var mý ki bu hayatta
yaþamýmýz bir
cehennem olup kaynasa da
uyuyup dururuz herkesin görüp bildiði her konu da
bre gafil haydi kalk artýk uyanma zamaný o an’a
el’e savruk yerde boþ boþuna çabalayýp ta durmasana
daha da ne kadar oyalanacaksýn ki boþu boþuna…
(12.11.2014) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!