Yaþamam anlamsýz artýk geleceðim karanlýk umutsuzum. Yýkýyor yüreðimi bu keder anlatýlmaz acýlar içinde gözlerim karanlýk umutsuzum.
Bu yalancý dünyada bin isyan var, bin dert var. Bu anlamsýzlýk sürüklüyor beni, ölüm en güzeli çaresizliðin içinde umutsuzum.
Bitmeli artýk þu kýsa gölgelikteki hýrslar yetti artýk bu pençeleþmeler bu kavgalar yeter bu misafirlik gitmeli artýk sonunu görür gibiyim bu dert yüklü konukluðun güneþ görmez bu gölgelik umutsuzum.
Yeni açmýþ taze filizin kurumasýyým. Gün ýþýðý hiç görmedim, gülmek nedir hiç bilmedim. Genç yaþta ölümün gelmesiyim yaþayamam artýk umutsuzum.
Derdimi kimse bilmez benim bir ben bilirim birde tanrým. Yaþamýn eþiðindeðim, ölümün beþiðindeyim, mutluluðun içinde mutsuzum,umutsuzum.
Orhan Karartý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rumii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.