Kimsenin kimseden haberi yok! ne korkunç... Annenin evledýnden, kadýnýn kocasýndan. En yakýnlarýmýzdan bile haberimiz yok ve kimse bilmiyor kimsenin derdini.
Sessiz ve karanlýk kainatta bir baþýmýza doðduk,
ve bekliyoruz...
kendi kendimizi bile keþfetmeye yetmeyecek ömrümzde!
Hüzünle bir damla göz yaþý dökülür gözümden, gecenin sessiz karanlýðýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rumii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.