Yýldýzlarla yazdým adýný, astým gönlümün gökyüzüne
Birde gözlerini taktým geceme, ay ýþýðý niyetine.
Göz yaþlarýmý içiyorum bakýp duvardaki resmine
Gidiþini unutamýyorum; bu damla yananlarýn þerefine…
Ne suskun çaðlatmýþým sevgimi, durgun kalbine.
Bilmemiþim sessizliðin hazin bir hikaye.
Bir tek resmini tutuþturdun ya þu çileli evime
Her akþamýn seherinde gözlerin vurur; düþerim dizlerime…
Hangi sebepti vedasýz gidiþin, yýllar geçti bilmedim.
Hakim ettim kendimi, bir karar veremedim.
Her gün dertleþtim, her gün konuþtum resminle
Duvarlar dile geldi döküldü, sen bir tebessüm vermedin…
Artýk beklemiyorum gelmeyecek senden haber,
Gelmeyeceksin biliyorum, salmaz seni gittiðin yer.
Saçlarým ak, tenim çökkün, kalbimin adý keder.
Þimdilerde çalar kapý, gelen Azrail olsun yeter….
05.12.2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.