-Acýlarýmý kucaklamaktan aciz ellerim
öyle aðýr ki!
Umut türküsünden yoksun bedenim düþmeye hazýrken topraða
rüzgârýn ýslýðýyla
derinden susmalýyým
yüreðim...
Yüreðim çýð altýnda-
***
Ey suratýndan hayatýn kýymýklarý dökülen ruhum!
Adem ile Havva’nýn kovulduðu Cennet’ten
Sürgün mü yedin sen de?
Nedir bu kasýrgalarý önünde sürükleyen
Cehennem yanýðý piþmanlýðýn?
Oysa...
Hiç kimse bilmezdi,
Duymazdý
Bir turkuaz renginde gülerken sen
Gözlerinin can kýrmýzýsý bir nehir olup taþtýðýný,
Mahcup bedeninin avaz avaz yandýðýný...
Ey avuçlarýndan karanlýklara çivili ruhum!
Daha kaç kez çarmýha gerileceksin?
Hatýrla...
Bir zamanlar mutluluk taþardý gözlerinin perçeminden
Tarandýkça evrenin altýn saçaklý aynasýnda.
Ahhh!
Nasýl da dilinde þahlanýr dörtnala yol alýrdý
’Kendimi çok seviyorum“
Diye haykýrdýðýn taptaze özgürlük kokan þarkýlarýn.
Þimdi...
Ölüm ertesi,
Sýrat köprüsüne uzanan sýð bir yolculuk.
Belki de son serçe yürekli dua’n
Son kez iç çekiþin serzeniþlerine
Hep günübirlik ayaklarýn sýra dýþý tekmelerken bedenini...
Ey gözbebeklerine mil çekilen ruhum!
Musalla taþýndaki kaderine teslim olup
“Ölü candan doðar mýyým" diye sorma!
Belki günün birinde
Göðsünü emdiðinde ak umutlarýn,
Ölümsüz aþk üflenecek iliklerine,
Ne biliyorsun?
Hadi...
Hadi üflenecek nefes boyu þýmart kendini,
Aydýnlat matemin hudutsuz karanlýðýný,
Silkele yosun tutan acýlarýný
Dosta düþmana karþý
Çünkü…
Nagehân-i tebessümler sunma vaktidir þimdi!
Nagihan ERGÜL
Aðustos/2014
Þiirime nefesini üfleyen sevgili Funda Saðlam’a en kalbi teþekkürlerimle...