Toprağa Boyandı Kadın

Güneþ yedi kat göðün derinliklerinden
Süzülürken yerin kulaðýna
Aþký fýsýldýyordu bir seher vaktinde
Ýnce ince düþen Nisan yaðmurlarý
Aþk naðmelerine dönüþüp
Yýkýyordu ruhunu
Ýlk kez aþýk oluyordu Kadýn
ve renklere dokundu...


Aþk kokuyordu Kadýn
Gökkuþaðý gülüþünde gelmiþti Adam
Islak ýslak üflemiþti yaðmur sesini kulaðýna
Yudum yudum içirmiþti büyülü iksiri
Gelincik tarlalarýnda
Kýrmýzýya boyandý Kadýn
ve ilk aþk kapýya dayandý...


Bahar kokuyordu Kadýn
Papatyalardan taçlar yaptý Adam
Gül kokulu saçlarýna
Dünyanýn en güzel çiçeklerini ekti yüreðine
Ýlk cemre ellerine
Ýkinci cemre dudaklarýna
Üçüncü cemre yüreðine düþtü
Cemreler arasýnda
Yeþile boyandý Kadýn
ve ilkbahar kapýya dayandý...


Hasret kokuyordu Kadýn
Her yere kokusu sinmiþti Adam’ýn
Ciðerleri bayram ediyordu her seferinde
Gelinlikler içinde
Beyaza boyandý Kadýn
Özlem kapýya dayandý...


Hayat kokuyordu Kadýn
Kanatlanýp uçmak istiyordu
Adamla mutluluða doðru
Uçsuz bucaksýz gökyüzünde
Bulutlarýn içinde
Maviye boyandý Kadýn
ve mutluluk kapýya dayandý...


-derken büyü bozuldu
yýldýrýmlar düþtü yüreðine Kadýn’ýn-


Aþk kokmuyordu artýk Kadýn
Kýrýlmýþtý kolu kanadý
Top mermisi þiddetinde sözleriyle Adam`ýn
Sadece sustu
Keþke rüya olsa diye iç geçirdi
Þöyle bir silkindi
Kalbi durmuþtu sanki
Aðladý bayýlana kadar
Vuslatý hayal ederken
Yokluklar içinde
Siyaha boyandý Kadýn
ve ayrýlýk kapýya dayandý...


Bahar kokmuyordu artýk Kadýn
Tek tek soldu açmadan çiçekler
Cemre düþmeyen yüreðinde
Kar yanýðýydý tüm bedeni
Kýrgýnlýklar içinde
Griye boyandý Kadýn
ve kýþ kapýya dayandý...


Hasret kokmuyordu artýk Kadýn
Evreni ayaklarýna seren
Sevdayý ilmek ilmek
Yüreðine dokuyan Adam’ý
Kaybetmiþti sonsuza dek
Yüzü soldu,yere düþtü gamzesi
Hastalýklar içinde
Sarýya boyandý Kadýn
ve kara sevda kapýya dayandý...


Hayat kokmuyordu artýk Kadýn
Taþýmýyordu ayaklarý
Yere yýðýldý kaldý
Son kez okudu mektuplarýný
Son kez dokundu resimlerine
Son kez içine çekti kokusunu Adam`ýn
Yedi kat yerin dibine
Topraða boyandý Kadýn
ve ölüm kapýya dayandý...


16.04.2013


þiirime nefesiyle ruh katan deðerli hocam Ahmet Ormancý’ya en kalbi teþekkürlerimle...


Sosyal Medyada Paylaşın: