Kainatýn bugüne kadar gördüðü en büyük Ve hatta en ilginç savaþtý belki de bu. Sen oyun ve hilelerden bir ordu seçtin kendine Yetmedi bir de surlarda çevirdin sýðýndýðýn kaleni Dedim ya çok korkuyordun fethedilmekten.
Ve savaþ baþladý… Ben zýrhýmý bile kuþanmadým. Sadece yüreðim ve hakikatlerle çýktým o meydana. Hiç bir þey umduðun gibi gitmedi sevgilim. Senin sahte ordun Benim yüreðimin karþýsýnda yerle bir oldu Ben surlarýn dibine kadar geldim. Geldim amma Aþýp bayragý ýndýrmeye tenezzul býle etmedým. Çünkü; kalenin içindekileri Kalenin dýþýnda ben zaten yenmiþtim.
Aslýnda içimde kazanmýþtým bu zaferi Bütün korkularýnla yuzlestýrmýstým sený Korkuyorsun diye fethetmemiþtim o kaleyi.. Bu savaþýn adý aþk’tý sevgilim ! Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.