Çözülmeyen bilmecenin,
Kýrk yýllýk davasý görülüyor içimde,
Kalbimi þahit tuttum anlattý,
Hala duruyor kapanmadý yarasý,
Yargýsýz infaz edilmiþ mahkum,
Suçu olmadan hüküm giymiþ maðdur,
Onurunu þerefini yere düþürmeyen maðrur,
Gururlu asil duruþlu, mütevazý yaþýyorken,
Adaleti olmayan dünyada.
Bu þehirde fazla gelen yalnýz kiþi,
Olduðum için atýldým kör kuyulara sanki,
Sesimi duyan olmadý ýssýz çöllerde gibi,
Ne bezirgan gelip geçiyor,
Ne göklerde çýðlýk atan atmacalar su içiyor,
Gaflete uðradý zavallý yüreðim,
kayboldu bir dirhem sevgi uðruna,
Günahsýz iken insafsýzca yüklediler,
Bunca suçu boynuma,
Alným açýk hiç gelmiyor umuruma,
Yalnýzca hesap veririm yaratana,
Gerisi výz gelir bana.
Yýldýz Özcan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.