Şehre İnen Kasım
I.
Aþk,
Kasým’dan gönlümüze dökülen yapraklar gibi
Her adýmý toplu intihar
Prag’tan bir filo ile geçiyorum
Ortalýk yerde bir nehir çýkýyor karþýma, üþüyorum.
Þimdi zamanlarýn en soðuðu Milenka,
Adýmý söyle ýsýnayým.
Sofraya otururuz
Üç kiþi
Yýldýzlý gecelerden kalma yalnýzlýðým
Baþ köþesinde hüzün soframýzýn
Kuru bir soðuktur yanýna iliþtirebileceðim bütün mutluluklar
-Adý konmayan bütün sofralarda-
Bir sigara daha yakýyorum,
Van Gogh öðretisi duyar gibiyim sanki
Patates yiyorum.
II.
Kasým’da ölen kuþlar nadirdir
Olur da bir gün Kasým’da ölürseniz
Durmayýn, beni yâd edin kuru soðuk sofralarda.
Aþaðý yukarý, bir ay içerisinde on sekiz kere seni hatýrlýyorum
Bugün Prag’tan bir nehre atlýyorum
Seni hatýrlarken þehre bir sinema düþüyor
Ýskandinav Tanrýlarý en çok Kasým’ý severmiþ.
Bir adam görüyorum beresini yandan baðlamýþ
Elini cebine atýyor þimdi üç-beþ yalnýzlýðý arýyor
Ankara’da sýkýþmýþ yorgun begonyalar gibi
Kasým’da seni hatýrlýyorum
Þehre bir hüzün yaðýyor.
III.
Þimdilerin en uzun günbatýmýdýr Kasým
Kýrýk testere yoðun bir acýmasýzlýkla geçiyor ömründen
Seni görüyorum ürpererek
Fikrimce bir ay içerisinde on sekiz kere seni görüyorum
Plaklar adýný tekrarlýyor
Kaderin gamzeli tebessümleri.
Senin yüzüne tanrý tarafýndan iliþtirilmiþ bir mutluluklar
Adýný söylediðimde saða sola daðýlan kalabalýk toplum gibi
Sana bakýnca,
Þehre bir kasým iniyor.
Sevdanýn sihirli tutuþu
Gönlümden kaburgalarýma uzanan o yol
Bulvarda sýkýþmýþ o kuþ
Hepsi senin adýna yazýlýyor.
Sonrasýný biliyorsun Milenka,
Özlemek seni, hayasýz bir çocuktur þimdileri
Þehre inen Kasým gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.