Bir çýðlýk Acýyla yoðrulmuþ bir ses Bir haykýrýþ yükseliyordu Yitik þehrin kahýr dolu sokaklarýndan Saçý, sakalý kar gibi olmuþ Yüzü vadilerle dolmuþ Bir adam Baykuþ konmuþ evinin Soðuk, zelil odasýnda Peþ peþe indiriyordu yumruklarýný duvara Yeter diyordu Yeter Belli ki Ýsyan ediyordu kaderine Ya sevdiðini alamamýþ Yada Ayrý düþmüþtü sevdiðinden
Göz pýnarlarý kurumuþ Yaþ bile gelmiyordu O kahve telvesi renkli Uykuya hasret kalan yorgun gözlerinden Bir deþsen Bir dokunsan gönül teline Ne sevdalar çýkar Mecnun’u kýskandýran Neydi bu adamý Bu kadar mutsuz kýlan Belki Bir mutluluk þarkýsýnýn Son dizeleriydi mýrýldandýðý Kuðu süzülüþünde aktý belki de zaman Belli mi olur Bir vefasýz yüreðin terkisinde Kaybolmuþtur umutlarý Yada bir gurur vesilesi yapýp Kurban etmiþtir feleðe sevdasýný
Olur ya Þah Cihan’ýn genç yaþta kaybettiði Mümtaz Mahal’i gibi O da Sevdiðini yitirmiþtir kim bilir Bir sevdanýn çýkmazýnda olduðu kesin Birisi için kor ateþlerde yandýðý kesin Buz tutmuþ duygularý Üþüyen özlemlerini ýsýtmasý mümkün mü Hasret rüzgarlarý Özlem yaðmurlarý hep onu bulmuþ besbelli Rotasýný kaybetmiþ gemi misali Sallanýyor su üzerinde Ne gözleri yolda Ne de dili duada Hýçkýrýklar boðuyor yeþeren duygularýný Ýki nefes arasý Bu kör olasý yaþantý Ne gülmüþ Nede güldürmüþ onu
Bakarmýsýn dedim O yýllarýn tüketemediði çileli adam Bükük boynunu çevirdi Yüzüme baktý Adýn ne dedim Dedi “BAHTÝYAR”
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
BAHTÝYAR : Mutlu..........Keþke adýn deðil de kaderin Bahtiyar olsaydý Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.