Ezan çiçekleri

/Özgürlüðün boyun damarýnda kýrýldý kalemim/


Hadsiz rüzgâr eser güneyin kara çarþaflý daðýndan
diþ çürüðü gibi zonklar kýyametin üst çenesi
rivayet eskisi uçuþur ruhun saçlarýnda
kirli dualar akarken ýrmaklardan


/Güneþi gelin teline asýp meydanda kan kusanlar
sevgi selinde duyacaðýz mahþerin yanýk sesini/


Þehvetin doruklarýnda toprak damlarda seviþti
ölümle çýplak bedenler
yataðýnda Azrail’in kokuþmuþ teri/
Parçalarken küçük daðlarý
Esniyor dudaklarý kainatýn


Islak duvak kazdýlar geceye azgýn pençeler
analarýn eteklerine dökülen yýrtýk acýlardan
gölgesinde aðlayan servi aðaçlarý
kuþ konmaz /kervan geçmez coðrafyamdan


/Nasýlsa köklenecek ekilen tüm tohumlar
gamzeler çiçek açacak kanayan özünden/


Sessiz karanfil sokaðýnda yazarken hayatý
geç(miþ) zamanlarý soyuyor tarihin ahraz dili
suyun kemiklerinden bölünürken mitos misali
kýldan uçurumda öpüþtük ölümle
a þ k’a yolculuk (larý) sürerken ezan çiçekleri

Sevgilim!
Zül yanýndan öpeceðiz mevsimleri…



Üma….
Ümmü AÞCI





Sosyal Medyada Paylaşın: