AŞKIN KIBLESİ

Kýyýsý hüznün,
Derin çok derin o yara.
Tüm yetilerim malik olduðum
Gözüm açýk gördüðüm o düþlerim
Bir varým bir yok dercesine
Elimden tek tutan sensin.

Aþkýn kýblesi
Hayatýn tecellisi
Ýçimden geçen duyulmayan o sesim
Yine sen varsýn Rabbim yanýmda
Tütsülenmiþ son nefesim.

Aþký sevdim ben
Bir yanýp bir sönmeyi
Tefekküre daldým ömrün kýyýsýnda
Onca telaþ onca yýlgý
Dönüp dolaþtýðým yine sensin.

Sürgün hayatlar yaþadýðýmýz
Bilmediðimiz ne varsa imtihan olduðumuz
Bir düþüngeç bazen
Yeri geldi mi hüzün
Ýçten içe yürek burkan.

Nezdinde, seyrinde ahvalim
Yanarým kor gibi
Nasýl bir gaflet duyumsanan
Sebepsiz nice bitimsiz hiddet.
Buram Burak yanýk kokar nefret
Üþengeç sevdalar giymiþ ayrýlýk gömleðini
Üþümüþ yürekler el pençe divan durmuþ
Birbirinin nezdinde.

Yine sen, hep sen
Arayýp da bulamadýðým gömülü sevdam.
Sevi dili ömrün
Kavuþamamanýn verdiði o derin hüzün.

Aðýtlar yaktý kara bulutlar
Rahmet bildiðim her damla
Gocunmak mý yaþtan, hâþâ.
Sýðýndýðým o çýnar aðacý
Koruk düþlerin arasýnda verdiðim her mola.
Duvara asýlý kalmýþ bir çocukluk
Bazen mutludur yürek
Bazen inanýlmaz buruk.

Ýhtimaller diz boyu
Hüzün bitimsiz gýdasý þu sefil ruhun,
Ben usul dünya hýzlý
Yürekte saklý kâinatýn sýrrý.

Sosyal Medyada Paylaşın: