sustu bülbüller soldu çiçekler
hazan mý geldi bahar mý belli deðil
her yer sessiz ve karanlýk
dünyam döndü kara bir zindana
var mýyým yok muyum bir sor bana
seninle yaþýyor bu tende ki can
kesildi nefesim kalmadý dermaným
hayatýma girdin güldürdün beni
gitmekle kalmayýp yaþarken öldürdün
yalnýz mezar da çekilmezmiþ kabir azabý
yaþarken çektirdin bana bu ýzdýrabý
hakkýný helal et diyemedim sana
biliyorum uzaktan da olsa el sallayacaksýn bana
vuslat bizim için ateþten bir gömlekmiþ
doyasýya sevdiceðim diyemedim sana
damarlarýmdan akmýyor artýk kaným
sensiz kurudu bak hayat pýnarlarým
fazla bekletmeyecek geleceðim yanýna
sil gözünde ki yaþlarý süzülmesin yanaðýna
hani hep diyordum ya sana
ölümsüzdü bizim sevdamýz
kesilse de þehadet parmaðýmýz
razýyým yanýnda olmak için
kefensiz de olsa girmeye kara topraða
karþýla beni cennet kapýlarýndan birinde
göreceksin bak yüreðim ellerinde ...
Refik
04 .11 .2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.