aðlamayý yasak ettim gözlerime
söz verdim kendi kendime
bir damla da olsa gözyaþý dökmeyeceðim
zoraki de olsa gülmeye çalýþacaðým
sen de bana hep gül demez miydin
hayat çok kýsa aný yaþayalým
bilinmiyor bir nefes sonrasý
herþey o kadar ani geliþti ki
farkýna varamadýk olacaklarýn ikimiz de
meðer þah damarým kesilmiþ de yokmuþ haberim
aldýðým her nefesin hesabý sorulur benden
ölümsüz aþkýmýzý bir gurura heba ettik
son piþmanlýk artýk neye yarar
ölmeden girdim ben kara topraða
istemem olmasýn baþ ucumda taþ
sorgu melekleri geldiðim de olsun gözlerimde yaþ
bir gün ansýzýn gelirim diyordun
herþeyi göze alarak
nikahýmýz kýyýlsýn gönül sarayýmýzda
fazla beklentim yoktu hayattan
bir yudum sevgiydi tek dileðim
mutluluk hep teðet mi geçecek beni
kader yüzüme hiç gülmeyecek mi ...
Refik
05 .11 .2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.