Ateþle yoðrulmuþ bir gece. Toprak derin uykusunda. Rüzgarýn umutsuzluðunda sessiz bekleyiþim. Yaþamak hevesim halen tükenmedi. Ya toprak uyanýrsa? Lahuti bir müziðin ritminde, Sonsuzluða uzanýþ. Bulutlardan topraða yaðmur sunmalý, Yakaran bir yaðmur.
Saat Bir kýrk beþ. Gece derin. Karanlýklarda tükenen gençliðim. Buhur gibi bir koku. Ya da gül suyu. Ne bileyim belki de aselbent. Adý ölüm mü bu matemin? Sýnýfsal çatýþmalar. Ütopyalar, siyaset, dahasý aþk, vefasýzlýk. Ýhanet. Ya toprak uyanýrsa?
Derdim yeter. Ýçime kapandým. Sustum... Ver elini bana, gel þöyle. Gariptir, halen seni özlüyorum. Geceyi dinle, ama güneþi de düþün Ýhmal etme. Hüzün yükseliyor topraktan semaya. Sere serpe yýkanýyor toprak. Bedenimde bir iksir adý yine mi aþk? Yoruldum sevmekten. Uyansýn artýk toprak, yeni bir misafiri var. Sýnýfsýz Siyasetten uzak Ütopyalarý alt üst. Vefasýzlýk yýkmýþ onu. Öylesine bir aþýk.
Saat Bir elli yedi Hayatýn sonu. Uykularýn en güzeli gelecek. Yüreðin daðarcýðý zirvede. Az sonra bilinmedik bir yolculuk baþlayacak. Ah, vah diyecek herkes. Sonra unutacak. Toprak bekliyor yeni misafirini. Birazdan doyacak. "Yolcudur Abbas, baðlasan durmaz"
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.