Nerden Bilebilirdim ki
Nerden Bilebilirdim ki Ekmek bile atmazdým denize
Gözlerinde martýlar uçuþmasýn diye
Saçlarýný bile ben tarardým, ey sevgili
Rüzgâr dokunmasýn derdim, yeter ki sevgiliye
Bir þiirdin sen, gönlümün mýsralarýnda
Bestelerdim seni ey sevgili
Tan vakti dudaklarýmda
Her aným sendin, sol yaným sendin
Ben sensiz, ruhsuz bir bedendim
Sevda çöllerinde susamýþ, mecnunum
Ayrýlýktan usanmýþ bir avareyim yokluðunda
Akýttýðým gözyaþlarýyla yýkanmýþ, vücudum
Kara geceleri aydýnlatan yýldýzlar doðduðunda
Kefenim diye sarýlmýþtým
Son gülüþün aklýmdayken
Kara topraða yar olmaktansa
Kýzýl goncaya benzeyen yanaklarýnda
Gamzelerine gömülmeyi arzulamýþtým
Nerden bilebilirdim ki
Gül cemalinde, masken olduðunu
Baþka diyarlara mesken olduðunu
Yolunu kaybetmiþ, gemilere yelken olduðunu
Kara sevdan, karþýsýnda boyun eðdiðim
Nerden bilebilirdim ki bir cellat olduðunu
Bir anne misali karþýlýksýz sevdiðim
Nerden bilebilirdim ki hayýrsýz evlat olduðunu
Bir zamanlar gözbebeðimdin sen gözlerimde, yatan
Yüreðimi benden çalýp gittin, hiç bana sormadan
Þimdi sen ey sevgili, cennetten kovulmuþ bir þeytan
Sevdandan azat et beni, günahýn olup yanmadan
Sait TOPRAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.