AY IŞIĞI ŞARKILARI Kitabımdan son bölüm 12 şiir
NuriCAN
AY IŞIĞI ŞARKILARI Kitabımdan son bölüm 12 şiir
AY IÞIÐI ÞARKILARI Kitabýmdan son bölüm 12 þiir
1
Tufan vurur, boran vurur, yel vurur
Haber salmýþ sitem eder sevdiðim
dostum susar, düþman vurur, el vurur
türkü türkü perdelere dizdiðim
sazým susar, mýzrap vurur, tel vurur’
mektubum gelmiyor postalar küskün
selamlar getiren turnalar üzgün
yüreðimde yara, sevinçler sürgün
deva susar, derman vurur, dil vurur
yardan ayrý ne zevk kaldý ne neþe
yüreðime hasret yaðdý peþ peþe
attý beni zulümlere ateþe
yaðmur susar, dolu vurur, kül vurur
aramýzda uzun uzun hudutlar
uzak vadilerde kaldý umutlar
yaðmur yaðdýrmýyor kara bulutlar
tufan vurur, boran vurur, yel vurur
baharlar gelmiyor çiçek açmýyor
hasret gülü küskün koku saçmýyor
bülbül al baðlara konup uçmuyor
bahçe susar, baðban vurur, bel vurur
ceylan pýnar yaslý yaslý akýyor
gelincikler boynu bükük bakýyor
bir hasretki cigerimi yakýyor
ateþ susar, alev vurur, kül vurur
saçlarýma aklar düþtü bilmedim
þu yalan dünyada bir gün gülmedim
akýp gitti gözyaþlarým silmedim
gökler susar, derya vurur, sel vurur
onmaz bir sevdadýr sarmýþ gönlümü
Can Nuri yitirdim gonca gülümü
bana reva görmüþ felek ölümü
hasret susar, gurbet vurur, kul vurur
2
Hazan aðlar, hüzün aðlar, yel aðlar
Hazan ezgisi estikce yellerde
kaldýk boynu bükük gurbet ellerde
bir yanýk türküdür gezer dillerde
sazlar aðlar, perde aðlar, tel aðlar,
bir yel gibi geçer bütün umutlar
dertlerin bir olur acýný kutlar
sarýnca baþýný kara bulutlar
yaðmur aðlar, boran aðlar, sel aðlar
gurbetlik bir bela, bitmez bir çile
çekersin ömrünce ah-ý vah ile
vursanda baþýný taþa nafile
hasret aðlar, gurbet aðlar, yol aðlar
koca dünya dar baþýna yýkýlýr
lokma lokma boðazýna takýlýr
yüreðine kör düðümler atýlýr
anan aðlar, bacýn aðlar, el aðlar
düþtükçe peþine dost senden kaçar
ellerin böðründe kalýrsýn naçar
ne bülbüller öter ne güller açar
bahçe aðlar, bülbül aðlar, gül aðlar
dostum dedim kurþun yedim kaçýndan
bir lokma alamam ölsem acýndan
kan dökülür bulutlarýn saçýndan
hazan aðlar, hüzün aðlar, yel aðlar
3
Aklýmý baþýmdan alan gözlerin
Bir tatlý meltemdir baþýma esen
aklýmý baþýmdan alan gözlerin
dünyaya açýlan pencere sanki
bakýp uzaklara dalan gözlerin
duygusal, mahsunca, masum, çocuksu
mavi denizlere akan serin bir su
yeþil çimenlerde bahar buðusu
derin hülyâlara salan gözlerin
sen ki, en güzel duygularý sezen
kimsenin anlayamadýðý gizem
zulmedip görmüyor halimi bazen
alýp yerden yere çalan gözlerin
bazen bir bakýþýn serin bir bahar
bazen bir gülüþüne eðilir dallar
göðün mavisinden mavi mi mavi
aklýmý baþýmdan alan gözlerin
bütün aþýklara ilhamdýr sesin
aklýný baþýndan aldýn herkesin
bütün güzellerden baþka güzelsin
nicenin kalbini çalan gözlerin
akan bin bir duygu ýrmaðý sanki
derin hülyâlara salan gözlerin
yüreðime tek merhemdir inanki
hatýramda vurgun kalan gözlerin
4
Ruhda gözüm, gözde nihanýmsýn
Sen benim gönlümdesin, kalbimdesin
hangi yana dönsem sen her yerdesin
unutmam mümkün mü unut diyorsun
aklýmda,fikrimde, hayalimdesin
uðruna kovuldum parklarda yattým
çilelerle geçti bütün hayatým
aþkýn en ölmezini sende tattým
sen can evimde en derin yerdesin
ey canda özüm, özde caným benim
ruhda gözüm, gözde nihaným benim
vatan-ý tacým, tacý cihaným benim
sevincim, neþem yaþam hevesimsin
gül yüzünü son kez göreyim gel de
dalýnda goncalar dereyim gel de
istersen canýmý vereyim gel de
uðruna tükensin bitsin nefesim
5
Sazýmda inleyen teller aðlasýn
kimsesiz kaldýðým gurbet ellerde
ahýmda dinmeyen yeller aðlasýn
bir yanýk türküdür düþmez dillerde
sazýmda inleyen teller aðlasýn
yeþiller tükenmiþ toprak yoz olmuþ
esmiþ sam yelleri yollar toz olmuþ
dallarda bir figan baðlar bozulmuþ
bülbüller ah etsin güller aðlasýn
vefa bilmez bir hayýrsýz seveli
yýkýldý gönlümün kökten temeli
þu öksüz ruhumun bitti emeli
ýrmaklar bulansýn seller aðlasýn ...
her yüze güleni dostum belledim
koyun oldum kuzum ardý meledim
vatanýmý terk-i diyar eyledim
dönüþü olmayan yollar aðlasýn
6
Yaðlý kurþun ile vurdular beni
dumanlý dumanlý oy bizim daðlar
döktü gazelini bahçeler baðlar
bakmayýn dýþýma içim kan aðlar
yaðlý kurþun ile vurdular beni
dað aðlar yol aðlar yoldaþlarýma
yaðmurlar karýþýr gözyaþlarýma
otuzunda kar yaðdý saçlarýma
derd - i çile ile yordular bení
gam düþtü daðlara bak perde perde
sevgiye söylenen türküler nerde
umudun yeþile döndüðü yerde
hoyrat rüzgar ile yoldular beni
7
Bana bir türkü söyle
Bana bir türkü söyle
içinde gurbet olsun
acýsý hasret olsun
bana bir türkü söyle
daðlar seyran olunca
gönüle aþk dolunca
güller saçýn yolunca
bana türkünü söyle
hayatýn karasýndan
acýnýn yarasýndan
gurbetin havasýndan
bana türkünü söyle
buðulanýnca toprak
kýmýldanýnca yaprak
kederi gamý býrak
bana türkünü söyle
güller, dikenler için
hasret çekenler için
boyun bükenler için
bana türkünü söyle
efkar basýnca baþýn
tutamayýnca yaþýn
terkedince yoldaþýn
bana türkünü söyle
daðlara duman aðsýn
baðlara karlar yaðsýn
nergiz, sümbül aðlasýn
bana türkünü söyle
baþýnda bulut olsun
bahara umut olsun
hasrete hudut olsun
bana türkünü söyle
ötüþen kekliklerle
yaralý geyiklerle
deyiþler, beyitlerle
bana türkünü söyle
üstünden turna geçsin
baþýnda rüzgar essin
sýladan selam gelsin
bana bir türkü söyle
ýrmaklarýn sesinden
pirlerin nefesinden
bülbülün hevesinden
bana türkünü söyle
solunca dalda gülüm
ötmeyince bülbülüm
düþünce cana ölüm
bana bir türkü söyle
korlar küle dönünce
ak yýldýzlar sönünce
bu Can Nuri ölünce
sen var türkünü söyle
8
Ben aðlayýp gülerken
Ben aðlayýp gülerken
gönül feryat ederken
ben hazaný beklerken
bu yýl açtý gül erken
yanasýn yar yanasýn
söyle kimden yanasýn
üç beþ günlük ömründe
sen de yetim kalasýn
sana gönül baðladým
tutuþup aþka yandým
herkes göz ile aðlar
ben içi kan aðladým
yanasýn yar yanasýn
nar-ý aþkla yanasýn
þu üç günlük dünyada
yüreðin kan aðlasýn
9
Nerdesin Ah Nerdesin
Ezgiler bestelendi
sevgiler destelendi
bülbül güle seslendi
nerdesin ah nerdesin
kesildi son nefesler
duyulmaz oldu sesler
tükendi zevk hevesler
nerdesin ah nerdesin
sevda düþünce baþa
bakmýyor gözde yaþa
vurur baþýný taþa
nerdesin ah nerdesin
tarûmâr gülistaným,
hayali, düþistaným
sýðmaz kalbe isyaným
nerdesin ah nerdesin
yolunu çiçekledim
yllara yýl ekledim
ben hep seni bekledim
nerdesin ah nerdesin
bak aylar yýllar geçti
ayrýlýk baðrým deþti
herkes yarini seçti
nerdesin ah nerdesin
sevdaki yýktý beni
hasretki yaktý beni
mahpusa attý beni
nerdesin ah nerdesin
bahar yeliyim þimdi
daðlar seliyim þimdi
ufku deliyim þimdi
nerdesin ah nerdesin
10
Aþk Çölü
Aþkýn çöllerinden güller derleyip
toplayýp göðsüme dizdim bir ömür
hasreti, hüsraný mesken eyleyip
diyardan diyara gezdim bir ömür
kavrulup piþtikçe aþk ocaðýnda
dolaþtým yýllarca çöl sýcaðýnda
yar bucaðýnda, kor kucaðýnda
yaþ olup topraða sýzdým bir ömür
dostlarýn elinden aðular içip
zehirden kederin bendinden geçip
kendime hasreti, hüsraný seçip
aleme mutluluk çizdim bir ömür
gül yüzlümü son kez göreyim derken
dalýnda goncalar dereyim derken
iste, bir caným var vereyim derken
bahtýma bin mezar kazdým bir ömür
11
Hasret Pýnarý
yýllar geçer ben hep seni özlerim
kime baksam seni arar gözlerim
þiir þiir hasret kokar sözlerim
türkü yanar, þarký yanar, dil yanar
çýkmýyor aklýmda hayalin sesin
unutamam seni hep kalbimdesin
nefesimin içinde sýcak nefesin
içim yanar, dýþým yanar, el yanar
hep düþünürüm asker ocaðýnda
hasretin bucaðýnda, kar kucaðýnda
bir mektup yazarým aþk sýcaðýnda
kalem yanar, kaðýt yanar, kül yanar
geçip gidiyor yaþamadan baharý
hep gönlüme yaðar daðlarýn karý
türkü türkü akar hasret pýnarý
sazým yanar, perde yanar, tel yanar
çeke çeke bitmez benim dertlerim
baþýmýn üstünde gezer kederim
bülbül gibi zarý figan ederim
bahçe yanar, bülbül aðlar, gül yanar
12
Kahpe felek haber salmýþ
bendimi taþtým duruldum
deryalar aþtým yoruldum
nar-ý aþk ile kavruldum
yüreðimi ateþ sarmýþ
bir mecnunum çöle kandým
aþk ile yandýmda yandým
düþlerden yeni uyandým
baktým daðý ateþ almýþ
yaram ki hasret yarasý
silinmedi gam karasý
þimdi ölmenin sýrasý
kahpe felek haber salmýþ
Nuri CAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.