ŞEHİTLER ÖLMEZ
bazý duygular vardýr anlatýlmasý imkansýzdýr
yaþanmasý lazýmdýr
ama düþmanýnýn bile tatmasýna kýyamazsýn
öylesine zordur ve öylesine acý
ateþ düþtüðü yeri yakar derler ya
derler de o düþtüðü yer
analarýn yürekleriyse
her ananýn sinesine bir yangýn topu düþer
hemhal olur tüm yürekler
her kadýn anadýr aslýnda
çocuðu olmayanlar bile
vatana er der gönderir
kýnalar kuzusunu
okþar baþýný saklar gözlerindeki yaþýný
gözü arkada kalmasýn
yavrusu üzülmesin diye
her gece eline veremediði
bir bardak süt için sýzlarken içinde bir yerler
en sevdiði yemek boðazýndan geçmezken
kýyamazken üþür diye ana ocaðýndan uzakta
kim bilir neresi aðrýyordur
acaba uyudu mu
aðladý mý güldü mü
iyi haberlerini duymak için kulaðý seste
dualardadýr daim her nefeste
neþeli gülen resmi sevindirirken
aman mutlu olsun yeter yavrum diye
avunurken yalancýktan
nasýl kýyarlar elleri kýrýlasýcalar
hangi ananýn yüreði kaldýrýr
hangi baba yüreði sabredebilir aslan gibi evladýna
bir fiskeyi vurmaya kýyamaz iken
kahrolun emi
sizi ancak sizin kadar þerefsizlerle birlikte
cayýr cayýr yanacaðýnýz
cehennem çukurlarý paklar
her beddua az gelir
yine diller kifayetsiz
elden gelmeyince yine hiç bir þey
ruh ve beden olur adeta felç
sus pus olur yürekler
naçar kalýr kelimeler
ve yine
eller semaya eller semaya
Allahu Alem
’ þikayetciyim ’’
zaten yoktu
tüm neþemizi sömürüyorlar
bu kan emiciler
tutunamazken hayatýn iplerine
kesiveriyorlar
en can alýcý yerinden
ne var ki kardeþ kardeþ yaþasalar
niye bu kin
neden bu çekememezlik
insanlar nelerini paylaþamýyorlar
beyaz bir kefeni çekiþtiriyorlar adeta
güle oynaya bitirsek þu ömrü
ne kadar gülebileceksek o da
kimimiz dudaðýmýzýn kývrýmýyla
gözlerimiz buðulu
kimimiz rüyamýzda
kimimiz artýk onu bile beceremediðimiz
tükettiðimiz
hayal gücümüzde
’biliyor musun?
artýk hayal bile kuramýyorum’
demiþti bir dost
ne acý
mutlu olmak için baþvurduðu
hayallerine bile kilit vuranlar utansýn
çekin elinizi kötü insanlar
mutlulukla gülümseyen çocuklarýn gamzelerinden
silahlarýnýzý kefeninizle gömmek lazým hepinizin
hepinizin köküne kibrit suyu
þikayetciyim
mýknatýs gibi çekiliyor
gözyaþlarým yeryüzüne
gökyüzüm sisli
bulutlarým hep yaðýþlý
kelepçeleri takýn
hapislere deðil
cehennemin dibine atýn
gamzelerin hakkýný versin artýk
bebecikler
bir top bez bile çok onlara
yakýverin yakýverin
külleri savrulsun gökyüzüne
þikayetciyim
Allah topunun belasýný versin
affedemiyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.