AŞK RİSALESİ
Dirilmek yeniden
Yerin uyanmasý gibi kýmýldamasý gibi topraðýn
Bulutlarý yarmasý gibi gün ýþýðýnýn
Yaðmurun ansýzýn boþanmasý
Binlerce kuþun bir anda parlamasý havalanmasý
Erimesi gibi karlarýn ve buzullarýn
Patlamasý gibi dal uçlarýnda tomurcuklarýn
Dirilmek yeniden
Yüzyýl süren bir berzahtan geçmiþiz gibi
Kandan kinden öfkeden
Üstümüze bir saðnak boþanmýþ gibi
Sürekli lekelendiðimiz çözülmeye terkedildiðimiz
Bir bataktan çýkar gibi.
Yürürken otururken yatarken
Hep çürümek durumunda kalmýþ
Duyduklarýmýzdan dolayý kulaklarýmýz
Gördüklerimizden ötürü gözlerimiz
Dokunduklarýmýz için ellerimiz.
Belli bir bozgun yaþamýþýz
Her þeye ölüm dadanmýþ sanki
Kadýnlar ki anne olmamak için direniyorlar
Erkekler ki savaþmayý tümden unutmuþlar
Çocuklar zaten hiç çocuk olmuyorlar
Çocukluk kalkmýþ dünyadan gibi
Her çocuk antik çað filozoflarýndan bir kalýntý sanki.
Aþkýn son saltanatýný yaþamak içinmi ey kalbim
Ruhun serüvenine bir kale olmak için mi?
Bu baþkaldýrma kanatlanma.
Durmadan geçiyordu o zamanlar
Üstümüzden tanklar toplar binler tonluk arabalar
Boðuk bir ses madeni bir böðürme
Bir metropol devinin içimiz titreten iniltisi
Ta uzaklarda þehirlerin üstünde kýmýldayan
Bir korkunun yüreðimizde biriken tedirginliði
Bir sam yeli gibi bedenimizi yüzümüzü saçlarýmýzý
Yalayarak
Çekiyordu bizi ve herkesi.
Ama sen uzaklardaydýn ey kalbim
Uzaklardaydýn, sevdiðim uzaklardaydý
Ayýn ve yýldýzlarýn çaðlayarak
Berrak þelaleler yaparak
Coþku içinde aktýðý
Bir yerlerdeydi.
Hani bir gün bir çobana rastlamýþtýk
Kavalýyla bir sümbülü emziriyordu
Adý ferhat mýydý neydi
Koyunlarýn kurtlarýn böceklerin ve çiçeklerin
Sadakatten mest olduklarý
Her birinin gözlerinde
Kaybolur gibi kayar gibi
Dalýp gittiðimiz o saadet evreni
Kayalarýn yüzlerinden okuduðumuz o ebedi bilinç
Bizi çekip almýþtý kýlcal damarlarýmýzdan.
Yaslan göðsüme sevdiðim
Benim gönlüm gök gibidir açýk deniz gibidir
Pas tutmaz benim içim yeryüzü gibidir toprak gibidir
Sen ki bulut gibisin
Ay gibisin güneþ gibisin bazan.
Usul usul inen
Yaðmur týpýrtýlarýný
Dinler gibi
Dalýp gitmiþtik
Sen konuþuyordun
Ýpil ipil yaðan bir yaðmur gibi konuþuyordun
Onlar ki konuklarýmýzdý
Adlarý Keremdi Yusuftu Kaystý
Hepsi de ezelden tanýdýktý dosttu.
Sen bir taze haber gibi gelmiþtin unutmadým
Her geliþin bir taze haberdi unutmadým
Aþktý alýp verilen altýn bir vakitti yaþadýðýmýz
Bir muþtuyu algýlamanýn sürekli gerilimiydi sanki
unutmadým
Can oynanýrdý evlerde yollarda meydanlarda
Can alýnýp can verilirdi hiç unutmadým
Sen uyurdun uykun bir tepeden seyredilen uçsuz bir vadi
Kýyýsýndan seyredilen bir denizdi sanki unutmadým
Ah sevgili ! Hayat görünürdü kapýndan, bir çýrpýnýþ
yüreklerimizde
Sen evinden çýktýðýnda güneþler doðardý içimizde
unutmadým
Topraða düþen tohum onda gizlenen renk þekil koku
Senin için biçimlenirdi renklenirdi kokardý senin için
unutmadým
Ebedi masum çocuklar zamanýn solmayan çiçekleri
Ýstemiþlerdi de ezan okumuþtu Bilal bir sabah
unutmadým
O dirildi O dirildi diye birden çalkalanan sokaklar
Ölüm ki sonsuza açýlan bir kapýydý hiç unutmadým
Ey aþk ey dirilik soluðu ey evrenin hareket kaynaðý
Nasýl unuturum nasýl unuturum hiç unutmadým.
Haydi gel sevgilim
Uzanalým topraðýn altýna
Çiçekler mayalansýn göðsümüzde
Bu akýp giden bu kör gidip yol giden
Kalabalýklarý bu insanlarý
Ezen çiçekleri, bir kere bile farkýna varmayan
Dökülen bu yýldýzlarý yaðmur birikintilerine
Çiðneyerek geçen bu adamlarý ve kadýnlarý
Uyarmak için bir an durdurmak için
Bu bizi terkeden, bacalarý öksüz ve boynu bükük
Ýçimizde sonsuzluk kavislerinden izlerini taþýdýðýmýz
Ama þimdi kendimizi zorlasak da
anýmsayamadýðýmýz tasarlayamadýðýmýz o kýrlangýçlarý
Ah tekrar dönülebilir mi? yaþayabilirmiyiz ?
Uzansak yerin altýna ve toprak olsak.
Haydi gel sevgilim
Bir daha deneyelim
Bir kere daha kesmek için yolunu kalabalýklarýn
Yüreðimizden gönlümüzün derinliðinden
Vermek hep vermek için
Çünkü daðýttýkça çoðalýr bizim zenginliðimiz
Aþkýn bir adý da berekettir
En iyi anlatandýr o
Hirada bir maðarada
Gözden döküleni
Gönülden geçeni.
Ah hep o kelimeyi bulmak için bütün bu
Çabalarým
Seni çaðýracak olan.
Nasýl da unuttuk
Oysa daha anar anmaz adýný
Ansýzýn patlayan bahara bir pencere açmýþýz gibi
Kýþ ortasýnda çýkýveren güneþ gibi
Birden sýyrýlýverip bulutlardan
Üryan görülen can gibi
Doldururdun içimizi
Ve eviçlerimizi.
Ah oruçlu bir aðustos vaktinde
Bir kayanýn dibinden kaynayan
Soðuk ve berrak sulara
Uzanýp kana kana
Avuç avuç alýp
Yüzümüzde içimizde
Duyduðumuz
Gibi
Aþk.
Ah bir yalnýzlýk vaktinde
Herkesle birlikte olduðumuz
Gene de yalnýz olduðumuz
Bir parkta
Ta uzaklardan gelir gibi
Bir tamburdan bir ezginin
Bizi bizden ve herþeyden
Alýp götürdüðü gibi
Aþk.
Haydi gel sevgilim gene arayalým
Makam-ý Ýbrahimde rastlanan ayak izlerini
Dedesinin elinden tutup Kubays daðýna götürdüðü
Yüzüsuyu hürmetine yaðmur istediði
Yeryüzünün bereketlenip çiçeklerle bezendiði
Develerin coþarak çöllerde
Ayak sesleriyle þiirler bestelediði
O vakitleri.
Haydi gel bir daha bir daha
Arayalým
Herkesin ve herþeyin uykuya vardýðý
Bir vakitte
Gürül gürül
Bardaktan boþanýr gibi
Yeryüzünü ve gökyüzünü
Dünyanýn bu yüzünü ve öbür yüzünü
Geceyi ve gündüzü
Dolduran
Yüreðimizi kuþatan
O kitaptan
Okunaný.
Yaþamak, avýný gözleyen
Sessiz gergin
Soluk soluða
Bir atmaca
Sað elimin
Parmaklarý ucunda.
Ve ölüm
Bir güvercin
Beyaz
Süzülen masmavi gökten
Berrak sulara.
Bir yýldýz kayýyor kayýyor kayýyor
Bir dal uzuyor uzuyor
Bir gül kanýyor bir seher vaktinde
Yanýyor bir ateþ için için
Ýçimde içimin de içinde
Bir ezgi dönüyor dönüyor dönüyor
Bir ney eriyor dudaklarýmda
Aþkýn bir adý da yorulmamaktýr.
~~
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.