Ben İyiyim

Bulut yanýðý gözlerimiz
Kime yaðacaðýný bilemeyen iki þaþkýn yaðmur
Rüzgarýna yabancý üþümeyiz.
Yoluna odalar koyuyorum, biraz da ýþýk,
Þurasý ellerimdir, çýplak deðilsin artýk…
Sanýyordum ki;
Dikene dokunursa kalbim gül olur
Olmadý
Parmak uçlarýmý yonttular taþ bi gecede
Çatlayana vurdular baþýmý sevdana
Bi karanlýk baþýnda baðladým saçlarýmý ya da açtým
Göðsünün ortasýna kurdum evimi
Yanmak için donmak gerekirmiþ meðer
Suya söylenen herþey sýr
Ýpeklenen kadýnlýðým hafifler ,dokun o zaman
Þimdi þarap bile yorgun akýyor….
Adýnýn zýttý ayrýlýksa, ruhuna eþlerim ruhumu
Siyahý bilmem baþka yerde, upuzun bak ne olur
Þehrim uyumaya gidecek birazdan
Ben süt ýsýtacaðým kaldýrým bebeklerine
Yanýmý yönümü bulamayacaksýnýz
Hiçbir þey acýtmýyor mesafenin kestiði kadar
Sýðýnmak için tenine, bunca sözcük…
Doluþup gitmek kalabalýkla yalnýzlýðýma yine

Ustaca seçilmiþ “ben iyiyim” elbisesiyim
Üzerime ne giysem üþüyoruz sevgilim.

Sosyal Medyada Paylaşın: