SEN’SİN
Bizler için kâinatta ne varsa
Planlý þekilde yürüten Sen’sin.
Kural koydun sonbaharda öleni
Ýlkbahar gelince dirilten Sen’sin.
Bizlere lütfettin en güzel dini
Kalbimizden def et; riyâyý, kini
Maddesi topraktan insan neslini
Âdem’le, Havva’dan türeten Sen’sin.
Kâinâtý bir atoma sýðdýran
Ay/güneþi, aksatmadan doðduran
Çeþitli þekilde karý yaðdýran
Zamaný gelince eriten Sen’sin.
Oranýn azýðý ilimle, yürek
Elbette çýkýlmaz âletsiz direk
Göðü delmek için bir sulta gerek(*)
Çekim kanunuyla direten Sen’sin.
Câhilce bir hayat ölümden beter
îmansýz gönülde; bilmem ne biter?
Bir þey dileyince “ol” demen yeter
Sevgiyi, sevgiyle; yaradan Sen’sin...
27/10/’14
Hanifi KARA
(*) Sulta: Güç, âlet
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.