Gülme! Düþlerimi boðar Gözünden kahkaha ile akan umursamaz yaþlar Nefessiz kalýrým Ölüm kokar kainat Ölüm kokar yüreðindeki taþlar...
Vedalarým acýtýrken içimi Görmek seni,gözlerini Mutlu görmek Acýsýz...
Oysa beyazlamalý dudaklarýn Titreyiþler olmalý bedeninde Baðýrmalý içindeki çocuk Aðlamalý... Gözlerini bürüyen bir pencere açýlmalý korkulara Sonra bir üþüme ellerinde Yalvarýþlarýna karýþmalý bakýþlarýndaki fýrtýna GÜLME...
Gülerken sen Aðlamaný bekleyen Yüreðim acýr. Gururum ezer bedenimi Nefsim yanar,gülemem Kaybederim bu yarýþta Gülerken sen, Ben seni terk edip Gidemem.
Geceler boyu karanlýða çizdiðim bu veda Bu kelimeler, Bu bakýþ. Bana bakýp gülme Suskunluklarýmýza sýðdýr geçmiþi Sadece gözlerime bak Ve bana þans dile.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinem semerci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.