Hüzne sarýlarak uyuyan çocuk Göz kapaklarýna düþen bu gölge Hangi kentin bulutlarýndan yaðdý ruhuna
Yazgýsý yanýlgý Yazgýsý dudaklarýnda lal, Cehenneme açýlan kapýlar kadar sýcak bu dünya Seni sen olduðun için mi aldý topraðýna...
Burada hava soðuk Pencereleri kapalý evlerin. Sen, Hüzne dört elle sarýlan çocuk Üþüyor mu? Ellerin...
Bak þarkýlarýn gömüldüðü mezarlýk Tam karþýsýnda gözlerinin Yangýnlar! onlarda orda Sokaklarda bir uðultu Kulaklarý saðýr eden Rüyalarda bedeni mor ayrýlýklarýn Sen Çocuk...
Düþlerini üzerine düþen gölgenden çek Kentler yanýyor bak Ölmek için erken...
Yaþaman için bilirim zaman çok geç Yanýlgýlarýmda büyüyen bedenin masum,güzel Ölmek için erken...
Adýna biriken aþklar vardý Seni ben bu denli severken Güneþ doðdu bak,gitme Gitmek için daha çok erken. Sosyal Medyada Paylaşın:
sinem semerci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.