MANAVGAT'TA SEL
MANAVGAT’TA SEL
Yýl iki bin ondört, gün yirmi beþ Ekim.
Manavgat’a gökten inen su hakim.
Bir yandan sel akar, bir yandan fýrtýna.
Afet verme ya Rab, sen Manavgat’ýna.
Ne böylesine ýslat, ne býrak kupkuru.
Ya Rab, afetinden bizi sen koru.
Asla karþý gelinmez, senin suyuna.
Sel özelliði vermiþsin suyun huyuna.
Elbet deðil Manavgat, deresiz selsiz.
Su karþýsýnda insan, kalýr çaresiz.
Sel sularýyla dolunca, dereler çaylar.
Taþýp sel oluyor, yýkýlýyor saraylar.
Anladým ki kimse suya, edemez inat.
Naçar kalýr karþýsýnda, tüm kâinat.
Güzel Manavgat’ým, olsan da sele esir.
Senin güzelliðine asla, olmaz tesir.
Çok güzel yaratmýþ, çünlü seni yaradan.
Nefret ettiremez, kimse beni buradan.
Mustafa EROL
25. Ekim. 2014
Manavgat / Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.