bir deniz’dir ki alabora söner feneri
zahimdar direniþte büyümedi yirmi dört
iyileþmez bir ananýn kana’yan yarasý
aydýnlýk býrakýr kendini karanlýðýn koynuna
yine kararýr bu þehrin yasaklý sokaklarý (Meltem Kýnýc)
aðýr aksak bir varoluþ türküsüdür
daðlarýn heybetinden kentlerin yüzüne
üç deli fiþek,üç can,üç susmaz
gelir bir þafak ellerinde hürriyetle (Bülent Aslan)
bir yusuf’tur ki gözleri yaþamýn baharýnda kapanan
umut aðacýný büyütürken hayatýnýn baharýna
boynuna takýlan urganla daraðacý filizlenen
münzevi bir sessizliktir yankýlanan ölüm kulaðýna
sýzar bir yusuf anasýnýn yüreðine fütursuzca
zifiri kütüm geceler (Meltem Kýnýc)
eylem adýmlý düþler tertiplenir
baðýmsýz tüm insanlara tabiatla sunar
korkusuz bir mavzerdir altý gözün bakmasý
daðýlýr çark,yepyeni bir ülke olur (Bülent Aslan)
hüseyin’im sesine ses olacak derman yok dilimde
hangi kelime âhvalim ki
kim soracak hesabýn sonunu
bir zamanlar yigitler vardý diyecekler
þimdi devrimciliðin ütopyasýnda berduþ yürekler
ve deyin ki
önce sevdiðine sonra vatanýna feda etti kendini
sonrada annesinin göz yaþlarýyla yýkadýlar bedenini
ürkütmeyin hüseyin’imi.. (Meltem Kýnýc)
ölmez yüreðinde vatan sevenler
çarmýða çekilmiþ bir sabýr gülmeleri
ipe bakýp dik duran ruhlarýn sevdasý
alný ak üç bahar toplamýþ gündür býraktýklarý (Bülent Aslan)
Bülent Aslan& Melltem Kýnýc