KIR ZİNCİRLERİNİ
Þu fani hayatta kimse bu kadar yakmadý,
Cümle denizi de içsem tadým tuzum kalmadý,
Sanmam bu dilden gayrý kimse ismini anmadý,
Beni gören mecnun kendini aþýk sanmadý.
Hani nerede yeminimiz neden ayrý düþtük,
El ele aðlarken göz göze gülüþtük,
Gittiðin günden beri yalnýzlýða gömüldük,
Beraber hayat bulup ayrý kaldýðýmýzda öldük.
Nasýl mutlu olayým söyle bana sevdiðim,
Ben seni isterim bir tek sensin dileðim,
Bilmez misin bu acýya dayanmaz yüreðim,
Kýr zincirlerini koþ gel, koþ gel sevdiðim.
Bak yatýracaksýn sevdiðim musalla taþýna,
Yazýk deðil mi akýttýðýn onca göz yaþýna,
Kalmak istemiyorsan eðer yalnýz baþýna,
Duy artýk feryadýmý koþ gel sevdiðim.
Sevdiðimi anmadan bitmesin kelamým,
Ettiðim feryatla anlaþýlýr mý meramým,
Yeter artýk bitsin bu hal-i periþaným,
Eðer ölürsem mezarýma sen gel sevdiðim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.