Her aþk kendi masalýný yazdýrýr Zaten ait deðildik Göçebeydik Kaç Gönül’e girdik te Hangisini dergâh edindik
Kime sorsan tanýr beni Adým hüzün Kuru bir yapraða bastýðýnda duyulur sesim Çið tanesine benzerdi düþlerim Geceyle var olup günle son bulan
Yine keyfim kederli bu günlerde Ýsyana tövbe edeli içime attým acýlarýmý Kördüðüm boðazýmda Tadým tuzumda yok bu aralar Yine avaz avaz susmak düþtü payýma
Ne kadarmýydý darasý Acýsý dinmeyen yokluðun kadar Ne kadarýný mý aldým Darasýný koyamadýðým sevdan kadar Nemi kaldý geriye Ýlkini sen aldýn Sonu bana kaldý Adý nemi oldu hüznün Tabiki yine sonbahar
Can Cezayir AYDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
_SUSKUN_ŞAİİR_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.