kandýrdýðýmýz düþler
bir gün hayal kýrýklýðýyla intikam alýr
...
nereden biliriz ki
üç vakte kadar haber alacaðýmýzý?
bariyerlere çarpmýþ yolcu özlemler
kabuðu sert rüyalarda daðýlýnca
kan ter içinde uyanýþlara solur gece
bir tek ruh anlamaz seni
bir tek nefret çözer ilmiðini acýnýn
kanadýkça kanarsýn yalancý sevinçlere
direnen tövbeler
aðýr günahlarýn altýnda ezildiði vakit
trenler geçer uzaklarýn dað gölgelerinden
buruþuk dualar saçýlýr asfalt rengi susmalara
boylu boyunca uzanmýþ dertlerin düzargahý
dinlemekten usandýðýn içli bir hikaye olur
acýrsýn..
acýrsýn ki
acýdýðýn kadar aðlarsýn
aðlarsýn susturamazsýn yaðmuru
sanýrým kuruyor limanýn rüzgarý
kentin baðrýþlarý içlere çekildi
biri gelse
gelsede bunca kýrýklarý alsa gülüþüyle
dersin,derim,derler
...
nereden biliriz doðaçlama hayatý
ezberin rahmine dökülen sabit bakýþlarýn
angarya öðretileriyle kandýrýrýz kendimizi
ne bir bardak suyun yudumlanýþý
nede gramafondan çýkan çatlak ses duyulur
göðsüne sýkýlmýþ yokluðun çýðlýðýyla
bir kanepenin kýþýna yatarsýn
kapýnýn altýndan süzülen sevgiliye
uzatýr elini,uzatýrda dokunamassýn
kayýp bir kýta gibi arar durursun aþký
susarsýn, konuþur yürek
yürek bin asýrlýk
akla ermiþ kahin
derviþe saðýlan gurbet
piþmanlýktýr aþk
gözlerinin bulutlarýnda saklanýr
üþür
yorulur
biter
baþlar
çocuktur aþk
büyütmesini bilerek yaþatmaktýr
kapanýr birazdan gecenin lambasý
tuhaf ayrýntýlar içinde aranýr olmayan
kir pas içinde þiirler saçýlýr masanýn yüzüne
bir ayaðý aksak ezgi baþlar
acýrsýn
acýrsýn ki
kanarsýn
kanamaktan aðlarsýn
...
nasýlda güzeldir deðil mi
paylaþmanýn hasat zamaný
gök iki kanadýyla sürer yüreði
paramparça yaþamlar birleþir
duvara yazýlmýþ öksüz sevdalar delirir
uçar uzaklara gözden ýrak hasret
ayýp deðildir doðurgan gülmek
baþýný alýp giden ömre sarýlmak
çok güzeldir
ama çatýrdar bir yerlerde sevmeler
iskeletleri çýkmýþ çocuklar kurur çiçek gibi
özrü kabahatinden büyük bombalar
kendinde küçük umutlar biriktirmiþleri öldürür
ekmeðinin arasýna koyduðun zulümdür artýk yediðin
ayaklarýný atýp dünyanýn merkezine
vicdansýz renginde çayýný yudumlayýp
kirletirsin göðün mavilerini
aþþaðýlýk dürtüdür bizi yýkan
yýkan,yýktýran
ve telaþý gri dumanlar alýr krater günleri
kasýlmýþ yalnýzlýklar düþerken varoþ kapýlara
ardýna bakmadan gitmeye meyildir bakmalarýn
durma git demeye uðraþan bir dilin anatomisi yapýlýr
tozlu raflardan indirilen bir yüreðin içine koyulup
az geliþmiþ bir ülkenin baðýrsaklarýna kapatýlýr
acýrsýn
acýrsýn ki
boþ hanedir gözlerin
dalarsýn
dalarsýn
çýkamassýn
...
yani
yani diyerek uzar sonsuz
baþkalaþýr iklim
dönmez dünya
kirlenir aþk
büyümez çocuklar
tünenir insana dair ne varsa ..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.