dört duvar kapalý yalnýzlýða
göz yaðmurlarým düþtüðünde
usulca uyanýr göðsümün acýlý çocuðu
pencerede buðu
dýþarýda sarý mevsim
kemirilmiþ ne varsa düþlere dair
tütün grisiyle daðýlýr tülün beyazýna
kendim yanar
kendim sönerim apansýzca
bardaðýmdaki
sonraya saklanmýþ yutkunma
kapýmýn üzerindeki
çevrilmeye hasret bir tokmaktýr
heybemde topladýðým hüzünlerle
karýþýp bir ezginin kanýna
akýp dururum sevdanýn yarasýyla
ýslak ayrýlýklar durur kirpiklerimde
birer birer düþerler avucumun topraðýna
diþlerimi sýktýðým an kopar deliliðim
sonra çocuk olur
saklanýrým dizlerimin arasýna
þiir satan bir kadýn gelir usuma
huzurumu okþar saçlarýmýn arasýndan
sakallarýma dokur parmaklarýný
iþlendikçe özlemim
sol elime göçer kalem
mülteci kelimeler firar eder sýrlarýmdan
sýðýnýrlar sözcüklerin toplu mezarýna
kitabýn ayracýna yazdýðým yitik notlarý
kýrýlmýþlýðýn çekmecesine kaldýrýlýrým
kurþun gibi seker uyku
yanýbaþýmdan geçer gider
daðýlmýþ bir yorgunluðun rahmine düþer
rüyalar olur usul usul
ve gece dizini çöker
doðurur düþleri
artýk ezbersiz bir zamandýr takvimdeki
doðaçlama tüm yanýyla hayat durur
beni,seni,bizi aþka çaðýrýr
saat umuda vurursa eðer!!
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.