Unutma ki, ben seni unutayım diye sevmedim

derin kahkahalar buðulanýr
yaðmurun rüzgarýn sarhoþu oldum
kar soðuðu içime iþler zaman sofrasýnda
þarkýsýný söylüyor yalnýzlýk
sen giderken.

sonbaharýn suskunluðu içinde
yapraklar düþerken dallarýndan birer ikiþer
avuçlarým bomboþ
eksiliyorum.

sokak köpeðinden baþkasý deðildi son gördüðüm dilenci
sessizce dileniyordu
kapýlar nasýl soðuk bakýyor yüzüme
tokmaðý kýrýlmýþ sanki
duymadýklarý üzüntüme
düðüm atýyorum.

sen giderken söküldü kapýlar
kýrýldý aynalar.


Ben seni unutayým diye sevmedim.
Sosyal Medyada Paylaşın: