gülü sevdim gülü dikeninden vazgeçemiyorum.

mýsralar dökülmüþ artýk
yazýlmýyor eskisi gibi þiir
sökülmüþ aþklar kalbin rýhtýmýndan
sýðlarda dolaþýr gemiler
el sallamýyor sevgili.
yalnýzlýða yenilgi
akmaz oldu yataðýnda nehir
yazýlmýyor artýk þiir
baksana yüzüme sevgili.
ne kalbimiz çýrpýnýr
ne ruhumuz mutlu
çarmýha gerilen bedenimiz
sanki lambasý sönmüþ deniz feneri
konuþma artýk þair..
dert sahibinin, çile yiðidin
tuzu kurular ne bilir ki, aþký
söz ehlinin
gül þiir sevgilinin.
ey mýsralarý m
tüm neþemi acýmý kederimi sana anlatýrým
bazen çok uzaklardan
bazen yaný baþýmda
týrnak kýrar ayaklarým.
gülü sevdim gülü
dikeninden vazgeçemiyorum.
þiiri sevdim
insaný sevdim
yaratandan ötürü
mýsralar öpülmüþ artýk
dudaklarý kanýyor...........
Sosyal Medyada Paylaşın: