KONYADA YAŞAMAK

çok uzaktan inliyor… geliyor bu ses
birilerini gel diyor... gel ne olursan ol
tir tir titriyor omuzlarým, güller içinde nakþeden göçebe.
Ýnat bir suskunluk hal oluyor baþýmda
ulviyetin içinde yükseliyor..baþýma deðiyor secde.
semazenler dönüyor yüreðimin ortasýnda
bereket sofrasýnda bende varým, var...
güvercinler küme küme uçuyor gökyüzünde
minareler özgürlüðüm ..Ne ahenk- ne harika bu beste.
iþte çizgin diyor bana yüreðim, gel diyorlar… Gel
ihtiþamýnda yükselir ilahi hak, tek bir nefeste
nedir bu þavk, ey Allah’ým nedir bu pak!
ezanlar… ezanlar çýnlarken alaca þafak, Gel diyorlar gel.
durmak yok, yürüyorsunuz hakkýn yoluna
ruhunuzda nur, sonsuza
elinizde sancak, Baharda ýþýk olmak gibi
dünyaya barýþ sevgi yumak… yumak.
Konya da yaþamak, sevgiye dua olmak gibi
yýk artýk þu içindeki sur’u, yýka kiri
sular semazen olmuþ dönüyor... ne kadar duru
Iþýk ýþýk huzme huzme yüreðime sicim gibi yaðar nur
delmiþ yüreðimin zýrhýný, yüreðime ak-lar vurur
Konya da yaþamak gibi ey sevgili ...
þu ihtiþamlý zembereði bir daha kur.

Sosyal Medyada Paylaşın: