Güneþi bizim ellere benzemeyen Bu ülkenin Gölgeleri kayýp
Nereye gitsem Kýrgýn bir bulut tepemde Gözlerimdeki bahara inat kapkara
Anla Yokluðunda Gökyüzü bile hüzne müptelâ
Elinden pamuk þekeri alýnmýþ Küçük bir çocuk gibi Ürkek ve þaþkýným Kaybolmuþum
Çölde yalnýz kalmýþým da Sam yeli Savurmuþ gibi Daðýlmýþým
Fýrtýna olmadan Deniz köpürmüþ Dalgalar kýyýya atmýþ sanki beni Kýrýlmýþ yorulmuþum
Dað kýrlangýcý yolunu þaþýrmýþ da Zemheri ayazda Pencereme konmuþ gibi þaþkýným
Ne tarafa baksam Kibirli Etrafýndakilere tepeden bakan Soðuk gözlü tebessüm etmeyi unutmuþ Yüreði buz insanlar
Kahramaný olmayan Ve Gün ýþýðý olmayan bir hikâyede Yer almaktan Ruhu olmayan insanlarýn Olmayan dertlerini dinlemekten Yarým kalan hayatlarý tamamlamaktan Yorgunum Sadece yorgunum
Mavilerim kayýp
Deniz Derya Giritli
Gönül sesime ,nefesinle can veren yüreði güzel insan Kevser Baysal a sonsuz teþekkürlerimle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Deniz Giritli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.