Ben güzel söz söyleyemem, bakýþlarýný okurum.
Bir anlamlý gözünü görsem, nakýþ nakýþ dokurum.
Baþým dellenir, kalbim ateþlenir kývýlcýmla kor olurum,
Tutuþur duygularým; ateþler içerisinde üþürüm…
Hani olmasa iliklerime kadar iþlemiþliðin,
Milyarlardan fazladýr dilimde söylenmiþliðin,
Ýçime çektiðim nefes gibi ciðerime girmiþliðin,
Yok sayarým bir an resmini; sensizlikte bölünürüm.
Hiç deðiþmiyor göz perdelerimi delen bakýþlarýn,
Ne zaman kafamý kaldýrsam öylece karþýmdasýn,
Uzanamýyorum sana, ellerimi göðsüme baðlamýþsýn.
Gün ortasýnda geceye çalar gözlerim; ecelime görünürüm.
Kýfayetsiz kalýr halden bahseden kelimeler,
Ne aruz çözer ruhumu, ne veciz sözler,
Bahsetmiþtir benden belki ufka bakan gözler,
Tan vaktinde yüzün gelir; hasretinden ölürüm…
Ahh olmasa duvardaki þu resmin,
Dayanmazdý inan naçar bedenim.
Bir duvardaki resmin bir gözlerimdeki benzin,
Seni bulmak için oda oda gezerim…
25.11.2007
Ender Pehlivan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.