ZALİM KADER

ZALÝM KADER

Resmine bakýyorum beynimden vurulurcasýna!
Mavzer tüfeðiydi sanki aþk... Kurþunlar! Gelin bana...

Kelimeler can verdi o zalim kaderin elinde,
Ýþte iþit sesimi, kahpece vurdu aþk beni de...

Þimdi akan her mahzûn göz yaþýnda boðulan benim!
Boynumda aðlayan ipek urgan; mukaddes kederim...

Ölüm bana yaþam kadar tatlý, senin kadar uzak...
Ne zaman ölürüm bilemem, orasý meçhul mutlak...

Yüreðimde kurþun yarasý gibi taþýrým seni,
Küfrederim sensizliðe, boðazlarým o kederi...

Aklýmda her fasýl sensizliðin o soðuk rüzgarý;
Ulvî göz yaþýmla süslediðim lâhdimin mimarý...

Can vermekte muazzam aþk, mücrim kaderin elinde!
Feryâd ediyor kalbim, aðlýyor aþk kelimelerde...

Kaderin güz rüzgarýnda sararmýþ aðlayan yaprak,
Öldü ecel kýskacýnca mýsralarda dolaþarak...

"Zalim Kader" desem de boynum kýldan incedir benim,
Yüzyýl yerde sürünsem de kalkar yine "ALLAH" derim!

O.Tulun
Sosyal Medyada Paylaşın: