YİNE ANKARA
Günlerden Çarþamba
Þehirlerden yine Ankara
Saat mi sensizliðe son kala
Bir bakmýþým en yakýnýmda,avucumda
Bir bakmýþým yaðmurun sesi bakýþýnda
En saf duygularýmla geliyordum sana
Bakýþlarýn yaðmurdu
Yaðmur zarar vermesin diye bana
Tutuyordun ellerimden
Ne zaman bugün yaðmur yaðmaz desem yaðýyordu ya
Ne zaman çýkmaz dediðimde çýkýyordun karþýma
Ve bütün duygularýmý allak bullak ediyordun
Yaðmurun da beni sýrýlsýklam ettiði gibi...
Evet yine dönüyordum en baþa
Uyanýp rüyalarýmdan sabaha
Yine en baþa...
Günlerden Çarþamba
Þehirlerden yine Ankara
Saat mi sensizliðe son kala
O kadar ihtiyacým var ki sana
Dýþarýda yaðmur yaðýyor
Umudum ol,yaðmurum ol,ne olur gel yarýnlarýma
Benim umudum da yarýným da sensin aslýnda
Yanýmda olmalýsýn,iþte bak tam þurada
Þurada iþte yaný baþýmda
Yine ayný satýrlarla sesleniyorum sana
Seni düþünerek koyacaðým baþýmý yastýða
Sen de mavi düþlerle gel rüyalarýma
Ve yine dönelim en baþa
Günlerden Çarþamba
Þehirlerden yine Ankara
Saat mi ?
Boþ ver sen varsýn ya
Zaman kimin umurunda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.